Słowenia, czyli małe jest piękne

Słowenia na dzień dobry

Do Słowenii dostaliśmy się przez kawałek Włoch – od strony Tarvisio, do którego dojechaliśmy pociągiem. Trochę oszukaliśmy, ale dzięki temu podjazdu było o 200 metrów mniej (w pionie).

Tu  możesz przeskoczyć od razu do Włoch!

Już we Włoszech było przepięknie, ale po stronie słoweńskiej zrobiło się jeszcze lepiej. Co prawda, kiedy tylko Mikołaj zdobył przełęcz Mangart i zaczęliśmy zjeżdżać, piękne widoki trochę się wygasiły, ale tylko po to, aby nam urwać dupki w samym Kobaridzie 😉

Widok na Alpy

Widoki

Słowenia chociaż mała, to jest bardzo urokliwa. Alpy Julijskie, szemrzące rzeki, wodospady, lasy i zielone pola. Naprawdę jest tu bardzo ładnie.

Socza, Słowenia

Kobarid

Na początek dolina Soczy, która ma takie miejsca, gdzie człowiek tylko wzdycha jak tu pięknie! Niesamowicie przezroczysta i turkusowa Socza, wspaniały wodospad Kozjak (niezbyt duży ale malowniczo wciśnięty między pochyłe skały wąwozu) oraz wąwóz w Tolminie robią naprawdę duże wrażenie (chociaż wąwóz najmniejsze).

Socza widok z góry

Jeśli chodzi o wodospad, to wejście jest darmowe. Idzie się jakieś 20 minut leśną ścieżką, aż docieramy do wąwozu o olbrzymich, zielonych, kamiennych ścianach.  Dochodzimy do turkusowego jeziora i właśnie Kozjaka. Widok zapiera dech.

To niestety nie ja 😛

Kozjak, Słowenia

Natomiast Tolmiński wąwóz to wycieczka na około 1,5 godziny. My weszliśmy wyjściem, leży dużo wyżej niż wejście. Podjechaliśmy do niego rowerami, bo prowadzi tam asfaltowana uliczka (którą czasem jeżdżą auta, dojeżdżające do dalszych miasteczek). Dzięki temu nie musieliśmy wchodzić aż tak wysoko do wyjścia, bo zawróciliśmy zanim zeszliśmy całkowicie na poziom wejścia. Trochę zagmatwane, ale wierzę, że wiecie o co chodzi 😉

Wąwóz Tolmiński

Piran – perła Adriatyku?

Generalnie wszyscy się Piranem zachwycają, czy słusznie? Ja miałam nadzieję na prawdziwą perełkę, a dostałam miasteczko jakich wiele w krainie śródziemnomorskiej.

Piran, Słowenia

Nie można odmówić oczywiście Piranowi uroku. Wspaniała panorama na miasto z murów obronnych, wąskie klimatyczne uliczki, kamienice i całe miasto zbudowane w stylu weneckim. Knajpki serwujące owoce morza, a do tego wjazd na Stare Miasto płatny dla aut, więc ruch samochodów bardzo niewielki. Przyjemne miejsce, zwłaszcza, jeśli ktoś lubi się snuć po wąskich uliczkach, ale nie oferuje niczego nowego – nie należy tam jechać z takim nastawieniem 😉

Piran, Słowenia

Jedzenie w Słowenii

W Internetach wyczytaliśmy, że w Słowenii nie ma narodowego dania, że ich kuchnia to taki zlepek włosko – bałkańskich kultur.

I rzeczywiście, nie trafiliśmy na nic specyficznego. Pierwsze co zjedliśmy w Słowenii to pizza. Na cieniutkim cieście z dużą ilością sera, sosu pomidorowego i szynką. Kupiliśmy ją w piekarni, jeszcze ciepłą i wspaniale pachnącą. Byliśmy tak wygłodniali, że zniknęła od razu (więc przykro mi, nie ma zdjęcia :P).

Niestety jeśli chodzi o pyszności, to tak naprawdę na tej pizzy się skończyło. Nie udało nam się znaleźć na trasie dużego słoweńskiego marketu. Największymi były Merkatory wielkości naszych Biedronek. Niestety nie było w nich nic, co ujęłoby nasze serca i podniebienia (za wyjątkiem jogurtu kokosowo – ananasowego z Zelenej Doliny). Żadnych frykasów Słowenia nam nie zaoferowała (nawet w kwestii napojów).

Kempingi

Spędziliśmy dwie noce w Kobaridzie, na kempingu Lazar, jedną na kempingu Corso (w kierunku Triestu, ale to były właściwie jeszcze Włochy i dwie przed Piranem na kempingu Auto-Moto.

Żadnemu z tych kempingów w zasadzie nie mamy nic do zarzucenia. Place wśród drzew, łazienki czyste i wszystko było z nimi w porządku, wifi było również (bezpłatne).

Co lepsze, poza Kobaridem, widać było koniec sezonu – mniej ludzi, mniej dzieci 😉 większy spokój (pod warunkiem, że w pobliżu nie było akurat imprezujących staruszków lub linii kolejowej :D)

Na kempingu jedna noc w namiocie dla dwóch osób, bez samochodu, wynosiła nas z reguły około 22 euro.

Przeczytaj vademecum kempingowicza.

Ceny

Ceny w Słowenii są gdzieś po środku między Polską a Austrią. I tak na przykład:

Pół bagietki: 1 euro (!)

Chlebek okrągły 300 gramów: 0,80 centów

Pudding czekoladowy 175 gramów Mercator: 0,24 centy

Kajzerka: 0,17 centów

Kosmetyki różnego rodzaju (od past do zębów, przez szampony, płyny pod prysznic  w wielkości 250 ml., itp.) średnio 3 euro. Takie „naturalne” około 6 euro

Mleko 1,5% tłuszczu, 1 litr: 0,80 centów

Nie robiliśmy  zbyt dużych zakupów na Słowenii, bo część rzeczy mieliśmy ze sobą jeszcze z Austrii,  a  część kupiliśmy we Włoszech, o które zahaczyliśmy w drodze do Piranu.

Teraz przed nami Chorwacja, w której dwa pierwsze dni już nam upłynęły w deszczu…

Przeczytaj, co jeszcze nas spotkało w Chorwacji…

Natalia